Przez dziesiątki lat zastępowała w szkole już od samych drzwi rodziców, dziadków, ciocie wujków. Większość dzisiejszych rodziców była jej szkolnymi dziećmi. Jej nieocenione codzienne zaangażowanie w to by wszystkie dzieci od progu szkoły czuły sie w niej dobrze i bezpiecznie. Tak właśnie mówię o PANI ZOSI. W środę byliśmy z nią gdy odchodziła na zasłużona emeryturę. Serdecznie dziękujemy za wiele lat otartych łez, ubranych czapek, zawiązanych butów, zapiętych kurtek, podanej pomocnej dłoni w każdym przypadku jaki był akurat konieczny. PANI ZOSIU!!! życzymy wspaniałej spokojnej emerytury. Prosimy czasami wspomnieć nas ciepło jak i my o Panią będziemy wspominać. No i zapraszamy czasami w odwiedziny.
DZIĘKUJEMY!!!
