• Historia

        • Historia edukacji w nowym budynku szkolnym

          29 kwietnia 1962 roku oddano do użytku nowy budynek szkolny. Nie ma, co do tego, żadnych wiadomości, w jakich okolicznościach to się stało i ilu musiało się poświęcić byśmy mogli teraz chodzić do tej szkoły. Historia udokumentowana zaczyna się dopiero od 1988 roku i będziemy przybliżać fakty jakimi świadkiem był niniejszy budynek.

          Rok szkolny 1988/1989

          Liczba uczniów 199. Odmalowane pomieszczenia. Sklepik uczniowski przeniesiony do nowego pomieszczenia (górny korytarz) – nowy gabinet dyrektora, zmieniono podłogę w Sali gimnastycznej i na dolnym korytarzu. Sukcesy:

          • II miejsce – konkurs „Zbieramy surowce wtórne”
          • I miejsce – międzyszkolny turniej szachowy
          • I miejsce – międzyszkolny turniej piłki nożnej
          • I miejsce – konkurs „Miasto Dzieciom”
          • VI miejsce – konkurs „Górnicy Dzieciom”
          • I miejsce – biegi na orientację

          Pani Maria Banasik otrzymał za wieloletnia wzorową pracę w zawodzie nauczycielskim „Złoty Krzyż Zasługi”.

          Rok szkolny 1989/1990

          Liczba uczniów 210. Powiększyło się grono pedagogiczne: Małgorzata Irańska (zpt i plastyka) oraz Anna Krzeczkowska (gim. korekcyjna). Marian Malczyk – VI miejsce w olimpiadzie rejonowej j. rosyjskiego. Odeszła na emeryturę p. Cecylia bartosik – przepracowała w szkole 35 lat ucząc j. rosyjskiego.

          Rok szkolny 1990/1991

          Liczba uczniów 216. Zatrudniono nauczycielkę j. angielskiego. Język angielski będzie uczony w klasach II-VIII, uczęszczać będą na niego chętni uczniowie. Pierwsza edycja „Mikrofonu dla wszystkich” – podziękowania szczególne należą się pani M. Iwańskiej i pani J.Bartosik. Z pieniędzy rodziców zakupiono wideo i telewizor. Pilne naprawy dachu i wymiany okien nie mogą zostać zrealizowane z uwagi na katastrofalną sytuację finansową szkolnictwa.

          Kronika Szkoły Pospolitej Etatowej

          Pierwsze wpisy w kronice pojawiły się już w 1877 r. Wpisów tych dokonał nauczyciel Władysław Kłosiński.

          Wiadomości o założeniu szkoły. W roku 1868 dzieci gminy Psary spełniały obowiązek szkolny w szkole w Płokach. Z racji znacznej odległości Psar od Płok do szkoły owej uczęszczały tylko dzieci starsze. Dla młodszych dzieci rodzice wynajmowali prywatnego nauczyciela, który uczył w wynajętej izbie. Aby te niedogodności usunąć postanowiono utworzyć niezależna szkołę w Psarach. Do pertraktacji w tej sprawie został wyznaczony c.k. Adiunkt powiatowy p. Lesch. Sprawa założenia szkoły została załatwiona pozytywnie. Wybudowania i sfinansowania szkoły zadeklarował p. Chromy pełnomocnik hr. A. Potockiego. Mieszkańcy zobowiązani byli za to sami dostarczyć na plac budowy potrzebne materiały i zapewnić szkole ogrzewanie oraz dobre utrzymanie. Rada Gminna prawo do wyboru nauczyciela zastrzegła hr. Potockiemu. Deklaracja dotycząca utworzenia szkoły w Psarach (wybudowania i prowadzenia) została podpisana13 września 1868 r.

          W kwietniu 1869 przybył nowy nauczyciel p. Jan Workiewicz a jako ze nie zastał jeszcze nowego budynku doprowadził do tego, że gmina wynajęła u p. Dominika Bogackiego izbę i sprawiła 6 ławek, tablicę, liczydło, stół i stołek. W tej izbie a później w wynajętej karczmie pobierały dzieci pierwsze nauki. W roku 1870 p. Workiewicz bez uprzedzenia władz szkolnych opuścił swą posadę. Nauka z tego powodu została przerwana.

          W 1869 r. zaczęto budować nowy (drewniany) budynek szkolny kosztem hr. A. Potockiego. Ukończono budowę w 1871 r.

          2 września 1871 r. przybył do Psar Władysław Kłosiński młodszy nauczyciel z Trzebini, i objął od 27 września obowiązki nauczyciela w tutejszej szkole. W budynku szkolnym nie było jeszcze szyb, a w sali ławek. Dopiero za jego wstawiennictwem założono okna i polecono zrobienie ławek. Naukę w nowej szkole rozpoczęto 10 listopada, uczęszczało do niej 66 uczniów.

          W 1872 r. nałożono kary na rodziców, którzy nie posyłali dzieci do szkoły, ale nie zostały one wyegzekwowane.